een buffetje met koffie/thee, jus d'orange-automaat, brood/bagels/muffins e.d (+broodrooster) jam, boter en philadelphia, joghurt, cereals, twee wafelijzers om zelf wafels te maken, joghurt en hier hadden ze zelfs ook nog heerlijk verse fruitsalade. Verder hangt er een tv die aanstaat op een nieuwszender en eten we van plasticborden met plastic bestek. De kinderen en ik vinden dit wel prima, Prospero heeft liever een "hartig" ontbijt.
Na het ontbijt zitten we snel weer in de auto en gaan op weg naar Charleston, ongeveer zo'n drie en half uur rijden. We rijden weer door een mooi landschap, dat langzaam verandert van groen met bomen in een moerasgebied, ook weer schitterend om te zien. Na een bezinestop, die echt nodig was want het lichtje brandde en hij piepte, rijden we tegen half twee voor bij
La Quinta Inn, ook weer gereserveerd via Hotwire. Het systeem waarbij je kunt kiezen welk gebied en welke faciliteiten je wilt maar pas na betaling hoort welk hotel het geworden is. Hier krijgen we een kamer op de 3e verdieping met uitzicht op het haventje. Een prima kamer, voor een prima prijs: $52.
Nadat we onze spullen neergezet hebben gaan we op zoek naar iets te eten, ons hotel ligt niet in het centrum, maar wel vlakbij de afslag naar Folly Beach. We gaan deze richting en zien al snel een Subway, hier laten we heerlijke footlongs maken. Tegenwoordig (of misschien was dit er al eerder maar mij nog nooit opgevallen) is er een "stappenplan" op stickers op het raam van de koeling geplakt met een plaatje en de naam van het ingrediënt en dat is handig zo kunnen de kinderen zelf hun broodje 'aankleden", goed om hun engels te oefenen.
Prospero neemt Philly Cheese, ik Teriyaki en de kinderen allebei Chickenbrest, nou het is weer fingerlicking good. Mmmm.....
Na dez Subwayfootlongs nemen we als toetje nog een milkshake in de auto bij Sonic, ik had gelezen dat deze hier zo lekker zijn. Nou moet ik zeggen dat die van mij - ik had Caramel gekozen - niet bijzonder was, Prospero had vanille, en ja vanille is vanille, maar de kinderen hadden een peanutbutter milkshake en die was 'hemels" volgens Aletta.
Zo tot zover de details over het eten en drinken.
We besluiten maar even door te rijden en een kijkje bij het strand te nemen, het is niet echt zonnig maar wel een heerlijke temperatuur. Bij Folly Beach aangekomen staan aan het strand allemaal van die typische grote Amerikaanse strandhuizen (waar ik best zou willen wonen), houten huizen in pasteltinten op palen, alhoewel je die niet altijd ziet omdat om de palen weer een hek zit. Om de zoveel meter is er toegang tot het strand. Er is ruimte zat en we parkeren onze auto, het kost hier 1 dollar per uur.
(heel wat goedkoper dan bij ons)
Als Leandro en Prospero de zee zien kunnen ze zich niet bedwingen, kleden zich uit en gaan in hun onderbroek de zee in. We hadden geen spullen mee, die hadden we net in de hotelkamer gezet, niet zo handig. Aletta wil ook graag zwemmen dus rijd ik met haar terug naar het hotel (is toch nog wel 25 min.) Aletta kleedt zich om en ik pak gauw wat spullen, en gaan we snel weer op weg.
Als we terugkomen blijkt dat Prospero en Leandro zo druk waren met in de hoge golven te duiken dat ze helemaal niet in de gaten hadden dat het vloed was, en dus al hun kleren die op het strand lagen waren nat geworden.
Met z'n drieën hebben ze de grootste lol, de golven zijn lekker hoog en de temperatuur van het water is heerlijk. Hadden we bij ons ook maar zulk warm water zegt Leandro, die bij ons thuis als het even kan de zee ingaat .
Rond half zes verlaten we het strand, met natte kleren die onder het zand zitten. Het is een soort plakzand, je kan uitslaan wat je wil maar het blijft er gewoon op zitten, ook op je lichaam.
Bij het hotel aangekomen gaan we gelijk naar de wasmachines, en daar zien we dat er waarschijnlijk meer mensen naar het strand gaan :) , overal ligt zand, zelfs in de machine. Nouja we gooien toch maar alles erin, en we zien wel. Na een half uur is het klaar en als ik het eruit haal lijkt het wel of er nog meer zand aan vast geplakt zit dan voor het erin ging. Omdat het al tegen zevenen is neem ik de natte spullen maar mee naar boven, we gaan eerst nog even Charleston in, en dan doe ik het straks wel in de droger.
In Charleston lopen we een stukje door het stadje, het ziet er erg gezellig uit, veel huizen met porches en gekleurde luiken voor de ramen. We lopen richting het water, waar je goed kunt zien hoe het moeras overgaat in de zee, en we komen terecht bij restaurant Fleet Landing, het heeft een leuk terras maar daar is helaas geen plaats - of we moeten 45 min willen wachten - dat doen we maar niet, we eten lekker binnen.
Het is alweer een uur of tien en we rijden terug naar het hotel en gaan gelijk naar bed, morgenochtend gooi ik wel de natte spullen in de droger, ik heb nu geen zin meer, dan moet ik nog een uur opblijven en ik weet niet of ik dat nog red.
