Vandaag rijden we van Key Largo naar Key West. Zonder spijt verlaten we dit hotel, het was dan wel een Hilton maar zonder kraak of smaak, het enige wat mooi is hier, is de ligging, verder zit er weinig sjeu aan. En het feit dat er geen internetverbinding was, en dat voor zo'n hotel, is echt slecht. (tenminste dat vind ik, die niet meer echt zonder het world wide web kan). Als we 's morgens uitchecken, horen we ook anderen hierover klagen. Ook hebben ze 24 uur internettoegang in rekening gebracht ($12,95) ondanks dat gisteravond toegezegd werd dat dit afgetrokken zou worden. Dat gebeurt dan wel alsnog, maar pas als ik het hele verhaal opnieuw moet uitleggen.
Ontbijten doen we hier ook niet, althans niet in het hotel, $19 p.p., ik ben even gaan kijken, maar vind dat het echt niet waard. In dit hotel komen wij niet meer terug. Maar goed deze plek was ook gekozen om vandaag lekker relaxed en bijtijds op Key West aan te komen. Dat is nog een aardig eindje rijden. Dat weten we nog van 1999 toen we dit op een dag gedaan hebben, Florida City - Key West v.v. Dat was iets te veel van het goede.
Key Largo is ook niet veel aan, m.u.v. het John Pennekamp Statepark, maar dat hebben we al eens bezocht. Een stuk verderop wordt het pas mooi, als je aan weerskanten water hebt. Water in allerlei tinten blauw, schitterend.
Onderweg stoppen we een paar keer, o.a. bij de Seven Mile Bridge, om te genieten van het uitzicht.
Als we een picknickplek met leuke rietenafdakjes zien, waar we ook nog even kunnen zwemmen, stoppen we hier om wat te drinken, te eten, en de kinderen gaan natuurlijk gelijk met snorkel op onderzoek uit. 
De buurvrouw die iets verderop op het strandje ligt komt om een sigaretje bietsen en ze vertelt dat het vandaag haar vrije dag is en dat ze hier al haar hele leven woont. Als ik vraag of zij weet waar we moeten zijn voor info over snorkelen bij Looe Key roept ze haar man erbij en hij wijst ons de weg naar Looe Key Resort. We genieten hier nog een tijdje en rijden vervolgens door op zoek naar de plek die ons gezegd was, een bar/hotel, gelijk een winkel en duik &snorkelshop.We vinden het gelijk en informeren bij het resort (dat is wel een heel groot woord voor wat we hier zien) of er 's middags nog een snorkeltocht gemaakt kan worden. Hiervoor zijn we helaas te laat, ze bieden alleen dagtochten aan die van 10-15 uur duren.
Rond een uur of half twee komen we aan bij het Holiday Inn (dit had ik vanmorgen met pijn en moeite, de verbinding was zo langzaam, op de computer van het hotel in de lobby gereserveerd, natuurlijk weer met Hotwire). Hier checken we in en kunnen gelijk naar de kamer.
In de lobby zie ik dat er een verkooppunt is van Fury Water Adventures, daar ga ik zo maar eens informeren. Eerst naar de kamer en een duik in het zwembad, even afkoelen.
We kopen kaartjes voor de Reggae en Rum Snorkeltour om 17.00 uur. Ik twijfel nog tussen vanmiddag gaan of morgenochtend om 10 uur. Het verschil zit 'm in het feit dat er vanavond bier en wijn geschonken wordt en er reggaemuziek zal zijn. Daar zijn wij niet echt in geïnteresseerd en ik zie al van die Springbreaktaferelen voor me. Als ons gezegd wordt dat de drank pas na het snorkelen geschonken wordt en we de "beroemde" zonsondergang vanaf de boot zullen zien, kiezen we voor deze tocht.
Na nog even zwemmen in het zwembad, pakken we onze spullen, kopen nog snel wegwerpwatercamera's en zoeken een parkeerplekje in het centrum. Dat valt nog niet mee, we willen natuurlijk wel in de buurt van het vertrekpunt parkeren. Dat zou kunnen in het Westin Hotel dat vlakbij ligt, maar dat kost $4 per uur, we proberen iets goedkopers te vinden. (we blijven tenslotte zunige Hollanders). In Carolinestreet, op de hoek van Duvalstreet vinden we een klein parkeerterreintje met nog een vrij plekje, een oude negerin zegt dat het $10 kost. Nou mooi toch, als we geparkeerd staan en uitstappen vraagt ze hoe lang we eigenlijk blijven, het wordt zeker een uur of negen als we de auto weer ophalen, en opeens wordt de prijs verhoogd naar $20. Na wat gesputter van onze kant gaan we toch maar akkoord, geen zin om weer iets anders te gaan zoeken.
We lopen terug richting het haventje en melden ons in het kantoor/winkeltje en gaan de boot op, een grote catamaran met zowel motor als zeil.
Het zeil wordt ook gehesen, mede door de sterke spierballen van "the amazing guy" van ons gezelschap. Even uitleg, dat had ik nog niet verteld, maar in het Doubletree hotel in Orlando waren heel veel jeugdige afro americans, van een bepaalde kerk, opvallend was dat het merendeel niet kon zwemmen, bleven allemaal aan de kant, de stoere jongens haalden wel de wildste capriolen uit, zoals een stoel aan de badrand zetten en dan er overheen het water in duiken. Vervolgens spartelden ze dan weer naar de rand toe. Toen het mis ging, en dus de zware ijzeren stoel op de bodem terecht kwam, kreeg niemand die meer eruit. Het was daar ongebruikelijk diep voor een hotelzwembad, bijna zo'n 2.70 meter. Toen kwam Prospero in actie (haha) hij dook naar de bodem en haalde de stoel boven water. Een aantal meiden zeiden toen: "Ohh.... this guy is amazing". Ik heb dit moment suprême volledig gemist, deed net een dutje op de ligstoel, maar jullie begrijpen dat ik dit diverse keren heb moeten horen (haha.) (Tis trouwens wel bevestigd door de kinderen)Maar ik dwaal af...
Goed de zeilen waren gehesen en het schip vaart 6 miles buitengaats. Best wel wat golven hier, hoe moet dat nu zo midden op zee snorkelen vraag ik me af. Nouja we zien wel.
Onderweg krijgen we nog uitleg, hoe alles in z'n werk gaat en vooral dat we niets onderwater mogen aanraken, dat we van het koraal af moeten blijven, eenmaal aangeraakt sterft het af en het duren járen voor het weer aangroeit. Daarbij komt dat je zelf zou kunnen snijden, dan komt er bloed. En als er bloed komt dan ....... komen er haaien. (Uh.... willen wij nog wel?)
Op de plek van bestemming gaat het anker uit en kunnen we de zee in, of gewoon springen vanaf de boot of via een trapje op je kont naar beneden. Wij kiezen het trapje.
We zwemmen een stuk van de boot af en zien de meest mooie vissen, net alsof je in het aquarium bij de chinees zwemt. Het is wel jammer dat de zee zo onrustig is, ik weet niet of dat hier altijd zo is, maar hierdoor moet je best "werken" en lig je niet rustig te drijven om al het moois te aanschouwen. Ook heb je ergens in je achterhoofd: "goed uitkijken dat er geen haai aankomt". Daarbij check ik steeds waar de kinderen zijn, door de golven drijf je snel af, maar alles gaat goed, na een uurtje worden we geroepen en varen we terug. Ondertussen kletsen we heel wat af met Mirkam en Hans, een stel uit Rotterdam echt heel gezellig. Zij hebben al een weekje cruisen (maken ons ook helemaal enthousiast) erop zitten, en genieten nu nog even lekker in Key West. (en als we nieuwe meubels nodig hebben gaan we misschien wel even bij ze langs :-) Europoortmeubelen )
Omdat het de zogenaamde Reggae & Rumtour is wordt er ondertussen bier, wijn en rumpunch geschonken, niet echt van superkwaliteit maar voor de gezelligheid is het niet verkeerd. (de reaggae stelt niets voor, gewoon een cdtje). Als we de haven van Key West weer naderen maken we ons op voor de beroemde zonsondergang van Key West. We zien van de boot dat de hele kade afgeladen staat met mensen (die wachten allemaal op onze binnenkomst haha) maar wij zitten met nog een paar andere boten eerste rang. En wat worden we beloond zeg. Tien jaar geleden hadden we pech, toen was het bewolkt, maar nu is het echt schitterend. Met nog een paar (zeil)schepen, een marineboot en een helikopter wachten we tot de zon in de zee zakt. Eerst staat hij nog hoog aan hemel, verdwijnt dan achter een wolkenrand, om daar vervolgens weer onderuit te zakken, zo de zee in. Spectaculair. Iedereen begint te klappen als hij helemaal verdwenen is. We varen naar de kade en ondertussen geeft de helicopter nog een paar showtjes boven het water weg.
Aan wal nemen we afscheid van Mirjam en Hans en lopen door het gezellige Duvalstreet naar onze auto. We zoeken in de gps een Outback restaurant, daar waren we deze vakantie nog niet geweest. Daar eten we vooraf de overheerlijke blooming onion (die ga ik thuis ook een uitproberen) en hierna perfecte steak. En zo komt er alweer een eind aan een alweer schitterende dag.
