11 jul: New York - Mohntown

Foto's

Vandaag vertrekken we uit New York, aan de ene kant jammer, we hebben nog lang niet alles gezien maar aan de andere kant is dit voor nu ook wel voldoende geweest. Het is best vermoeiend en intensief een bezoek aan deze geweldige stad. We hebben heerlijk weer gehad, zonnig niet te warm en helder weer zodat we van de indrukwekkende uitzichten konden genieten. Als we ooit weer gaan zou ik zo weer naar het Holiday Inn 57th street gaan, vooral de ligging (op loopafstand van de metro en Broadway, Time Square, Central Park enz.) en het zwembad waren ideaal.

Maar goed aan dat alles is nu een einde gekomen en gaan we verder. We zetten koffie in de kamer, Prospero en de kinderen halen in de buurt wat om te eten en we ontbijten in de kamer. We pakken onze spullen bij elkaar en nemen een van de vele "yellow cabs" en laten ons naar 40th straat brengen, naar het National/Alamo kantoor.

Deze keer hebben we een midsize SUV gereserveerd en het is altijd weer spannend welke auto je meekrijgt, maar eerst moet het papierwerk afgehandeld worden. Ik had inmiddels op het forum gelezen dat in Manhattan ondanks dat je een goldpakket afsluit de 1e tank benzine niet inclusief is, dit in tegenstelling tot alle andere verhuur locaties. Twee Zwitsers die naast ons aan de balie stonden, die dit niet wisten, kregen als uitleg dat het komt omdat National/Alamo in het centrum geen toestemming krijgt om een eigen pomp neer te zetten, zoals bij een vliegveld wel het geval is. Ik begrijp die redenering niet, want je krijgt wel een auto met volle tank mee. Maar het zal wel.

We kregen nog de vraag of een een upgrade wilde, voor $ 11 p.d. excl. taxes ($357 in totaal). Toen ik vroeg wat voor auto we zouden krijgen zonder upgrade zei zij een Toyata RAV4, die was volgens haar iets aan de kleine kant voor ons vieren. Nou hebben we die een keer 1 dag in Phoenix gehad en we wisten dus wel hoe deze zou zijn en we vonden dat prima. Road assistance en een GPSsysteem sloegen we ook af.
De papierwinkel was klaar en we konden naar de garage om de auto op te halen, er viel niets te kiezen, aan de garageman gaven we een bonnetje en deze reed even later de auto voor. Het bleek een zilveren Dodge Journey te zijn. Helemaal prima :)

We pakten de auto in, liepen nog even om de auto heen en lieten de schades (krassen e.d.) noteren, stelden de spiegels en de stoelen goed en waren klaar voor vertrek. Onze eigen GPS deed het nog niet maar met de beschrijving van het verhuurstation en een kaartje op schoot reden we zo via de Lincoln tunnel Manhattan uit.

We vervolgen onze weg over de I95 south hier valt niets bijzonders over te vertellen, behalve dat het druk was en we regelmatig in de file stonden. Onderweg zijn we even gestopt om wat te drinken en te eten.

Heel erg, maar we hebben 2 GPS systemen mee, voor het geval een het er niet doet. (We hebben trouwens ook gewoon de Rand MCNally mee, ik merk gelijk dat ouderdom met gebreken komt, moet namelijk constant switchen tussen leeszonnebril en gewone zonnbril, of zou Rand de letters verkleind hebben?)
En wat wil het geval ......? Onze Medion wil maar niet opstarten, we pakken Tom Tom Tom die vrij snel de satelieten oppikt.
Na een hele tijd, begint toch de Medion te praten, dus Tom Tom kan weer ingepakt, de Medion vinden wij toch prettiger, geeft eerder de afslagen e.d. aan.

Onderweg stoppen we bij een Wal*mart om slaapzakken en een coolbox te kopen. Bij het schap aangekomen ligt er nog maar 1 slaapzak, een kindermaat. We lopen naar de informationdesk en ze vertellen ons dat er een grotere winkel 5 minuten verder op zit.
Hier slagen we voor de spullen, we kopen gelijk e.e.a. aan voedingswaar zodat we als we vanavond als het droog blijft - het is namelijk vrij bewolkt, temperatuur is wel heerlijk - kunnen barbecueën.

Inmiddels is het kwart voor zes als we wegrijden bij de Walmart in Norrisville. Volgens de GPS is het nog een uurtje rijden. Het landschap wordt groener en heuvelachtiger, we wijden door typisch amerikaanse dorpjes en stadjes.

We hebben voor 2 nachten een cabin gehuurd bij Sills Family Campground en tegen zevenen rijden we hier het terrein op. Altijd weer spannend hoe het eruit zit. We hebben de cabin gekozen zonder amenities, deze heeft evengoed een koelkastje en microwave, maar geen eigen badkamer. Prospero begint gelijk hout te zoeken voor de de barbecue, Leandro gaat op zoek naar het zwembad (is jammer genoeg al gesloten) en gaat maar naar de gameroom (ook leuk). Aletta dekt de tafel en ik ga de eens kijken hoe het sanitair eruit ziet. De douche is wel heel ouderwets, wel maatschappelijk verantwoord :) (lekker energiezuinig) je moet namelijk - best hard - aan een ijzeren ketting trekken om water te krijgen. Dat wordt of met z'n tweeën douchen waarbij er een aan de ketting hangt of alleen, en dan rillend inzepen en daarna afspoelen. Doen ze vast zodat je de luxe thuis weer op waarde leert te schatten.

Als ik terugkom heeft Prospero al lekker de fik in de fire ring en kunnen de worstjes op het vuur. We hebben houten prikkers gekocht en doen daar worstje aan, we maken onze eigen hotdogs heerlijk met avocado en tomaat. We hebben live muziek terwijl we eten want tegenover ons is een ruimte met picknicktafels, noem het een open kantine, waar twee mannen live muziek maken, een zanger en de ander bespeelt de keyboard en elektrische gitaar.

Na het eten gooien we de boorden in het vuur, lekker makkelijk niks geen ge-afwas en mengen ons tussen de amerikanen en de muziek.

Echt geweldig, die man kan zó goed zingen, de ene keer is het alsof Elton John er staat, dan weer Neil Diamond en dan weer Michael Buble.

Allemaal zingen luidkeels "sweet caroline" mee. Leandro en en ik gaan zelfs nog de dansvloer op. Wat een geweldige sfeer. Ondertussen is het behoorlijk aan het onweren en begint het te stortregen.

Rond half elf duiken we onze nieuwe slaapzakken in en luisteren naar de regen die op ons cabindak klettert. Heerlijk om zo in slaap te vallen (wel hopend dat het morgen over is.)