Om een uur of over acht komt Leandro ook naar beneden en gaat gelijk lekker zwemmen in de zee.
Prospero en Aletta zijn nog in diepe rust. Zonde vind ik, het is zo mooi 's morgens.Even later ga ik ze toch wakker maken, Prospero komt er uit, Aletta blijft liggen. Met z'n drieën ontbijten we lekker buiten op het terrasje onder toeziend oog van een kraanvogel ( tenminste ik denk dat ie zo heet, zal ik thuis nog eens opzoeken)
De uitchecktijd is hier 12 uur en we besluiten om dat maar ten volle te benutten. We liggen nog heerlijk op het strand en gaan afwisselend in het zwembad en de zee.
Vlak voordat we wegrijden bezoeken we nog Walgreens tegenover het hotel en kopen nog wat Capri-Sonne die ze hier in allerlei lekkere smaken hebben, en zonnebrandcreme die ik steeds zo lekker vind ruiken.
Hierna gaan we op weg naar een nog onbekende bestemming, vandaag gaan we rijden en kijken we wel waar we uitkomen, we hebben niets gereserveerd. We gaan de brug naast ons hotel over en rijden langs de kust naar het zuiden. In het begin rijden we door mooie buurten met huizen waar we best zouden willen wonen. In de buurt van St. Pete Beach wordt het wat stadser en minder mooi. Hier hebben we trouwens een paar jaar geleden een paar nachten geslapen. We rijden verder en gaan over een mooie hoge brug (moet de naam nog even opzoeken) en rijden via Cortez weer richting het strand.
Als we door zo'n brede straat rijden met allemaal winkels en (fastfood)restaurants van alle bekende ketens, merkt Prospero op dat hij zin heeft in koffie met Tiramisu van Olive Garden. Dat laat de rest van de family zich geen twee keer zeggen, gelijk in de gps gezocht of er een filiaal in de buurt is en jahoor zo'n 800 yard afstand is er een. Even een U-turn en een afslag naar rechts vinden we 'm.Als we bij binnenkomst gelijk zeggen dat we geen menukaart willen maar alleen voor koffie met Tiramisu komen kijkt de bediening ons een beetje vreemd aan. Ik heb zomaar het idee dat dat niet zoveel voorkomt. Daarentegen vinden wij het misschien weer ongebruikelijk dat op dit tijdstip het restaurant alweer vol zit met mensen die complete maaltijden eten.
En dat is nu zo lekker van de VS alles kan, niets is gek. (nou ja dat alles, je moet geen zwembroek aan trekken met een handdoek om je middel).
De tiramisu smaakt weer heerlijk, de koffie had wat mij betreft iets sterker gemogen. Als er iets is dat ik mis dan is dat toch wel lekkere koffie. Af en toe wordt mijn behoefte hieraan bevredigd door een Starbucks koffie maar verder is het niet om over naar huis te schrijven (wat ik nu wel doe :) )
Om half vier rijden we hier weer weg en via Bradentown Beach rijden we richting Longboat Key, ook hier is het weer schitterend, wat een kasten van huizen pal aan het strand maar tegelijkertijd ook mooi in het groen. Prachtige bomen en planten zie je hier overal, dat komt natuurlijk door het subtropisch klimaat. Ondertussen hebben we bedacht dat we zo langzamerhand maar eens een overnachtingsplaats moeten gaan zoeken, zodat we nog wat tijd hebben om van de zon en het water te genieten.
Bij een leuk hotelletje, 2 etages hoog, zwembad in het midden en pal aan het strand, ga ik vragen of er nog iets vrij is, dat is er wel maar alleen voor 2 nachten. Dat gaat dus niet door. Ondertussen rijden we Lido Beach in daar, komen we langs het Holiday Inn, daar is sowieso plaats, tenminste dat schatte ik zo in via de Hotwire site, maar ik wilde dat niet reserveren omdat het niet direct aan het strand ligt.
We rijden door en zien het Helmsey Sandcastle Hotel, hier heb ik al vaker over gelezen, ligt op het strand. Ook hier ga ik even vragen of er nog iets vrij is, en dat hebben ze, alleen nog een suite met één Kingbed en een Queensofa, kost normaal vierhonderdzoveel dollar per nacht (hoor ik dat goed?) en dat kan nu voor de helft. Nou nee hoor bedankt , dat doen we niet. We rijden door tot we niet verder kunnen, tot South Lido Park, en passeren zo te zien nog twee hotels. een daarvan is het Coquina on the Beach hotel, we vragen of er nog vacancy is. En dat is er, voor $129 per nacht, ik wil het wel even zien van te voren.
Zo op het eerste oog valt het niet tegen, een hele grote kamer op de eerste verdieping met zelfs een keukentje, zeer ruime badgelegenheid, maar vooral leuk, een balkon met uitzicht op het zwembad en de zee. Dit doen we. (helaas geen internetaccess)
Het is zo ontzettend warm, we hebben geen zin om alles uit de auto te halen, alleen de waardevolle spullen en toilet- en zwemspullen halen we eruit. Meer hebben we niet nodig. We gaan heerlijk naar het strand en ploffen daar neer op ligbedden waarvan we denken dat je daarvoor moet betalen, we kijken of we een verhuurder kunnen vinden, maar we zien niemand.
We zitten hier geruime tijd totdat er 2 mannen komen en meedelen dat ze de bedden gaan opruimen. Jammer we lagen net zo comfortabel. Maar naast ons staan ook al de hele tijd 2 strechters met parasol leeg, gaan we daar maar liggen. Ligt ook heerlijk. Na een uurtje meldt de eigenaar zich, en zegt: "Hi guys you can use these chairs, but then I'll have to charge you", we verontschuldigen ons , "no problem" zegt hij. We bleken gewoon op privebedjes te zijn gaan liggen, we verkassen weer naar andere lege bedjes en we kijken echt wel of we iemand zien om te betalen, maar niemand te zien en niemand meldt zich. (dit bleken achteraf de ligbedden van het hotel te zijn)
Hier blijven we nog een tijdje en worden we niet meer weggestuurd. De kinderen zijn hevig aan het snorkelen en vinden de meest mooie schelpen. (die ze van ons toch niet mogen meenemen, maar ze hebben wat te doen) Ze houden het voor gezien als Leandro onder water een eng rond ding heeft aangeraakt. Hij wilde het pakken en nu zijn al z'n vingertoppen geel.
Een beetje geschrokken komt hij uit het water , het gaat er niet af. "Ga maar een tijdje in het zwembad, in het chloorwater" zeg ik, "dan zal het wel verdwijnen". En dat gebeurt ook.
Na nog wat foto's van de naderende zonsondergang te maken gaan we naar St. Armand's Circle, het centrump hier in de buurt, ontzettend leuke, aparte winkeltjes zien we hier, en wat restaurants, maar daar kunnen we het op de een of andere manier niet zo goed vinden. En dat is nu jammer dat we geen internet hebben, dan had we even kunnen kijken wat er goed aangeschreven staat. Een aantal restaurants, tenminste die wij gezien hebben, doen een beetje europees aan, met een terrasje en de menukaart die buiten hangt om te bekijken. We gaan eten bij een libanees restaurant - wat een rotmuziek op de achtergrond - maar waar we wel prima eten, gewoon amerikaans, een goeie hamburger en Prospero een filet mignon. Samen met de lekkere sla smaakte dit weer verukkelijk.Onze auto staat geparkeerd voor een plaatselijk beroemde ijssalon, dit had ik ook ergens gelezen en wel onthouden (selectief geheugen waarschijnlijk :) ) en we willen hier ons toetje gaan halen. Daar aangekomen staat er een rij tot buiten aan toe, dan zal het wel erg lekker zijn, maar wij hebben geen zin om hier op te wachten, we shoppen nog wat en gaan terug naar onze kamer.
We lopen nog even het strand op, hadden namelijk het verzoek gelezen om voorzichtig om te gaan met de schildpadden, die hier in het donker aan land komen om eieren te leggen. Er schijnen hier veel schildpadden te komen, vandaar dat aan de kust alles zo donker mogelijk wordt gehouden, er brandt nauwelijks licht bij de hotels op het strand. Kunstlicht verstoort het natuurlijk gedrag van deze beesten. Ook mag je niet met zaklampen, flitslichten e.d. van je camera het strand op. Ondanks dat we aan dit verzoek voldoen en in het donker (je ogen wennen er vanzelf aan) hebben we geen geluk - weer een soort beerervaring - we zien namelijk geen een turtle.
Wel nog iemand die gaat zwemmen, brrr .... doodeng, zo in het donker. Tijd om naar de kamer te gaan, lekker naar bed.
