Wij gaan hier vandaag weer weg, maar ik vind dit wel een plekje om nog eens terug te komen. De kamer is wel aan een update toe, maar qua ruimte is het prima, wel zou ik weer een kamer met zee/zwembadzicht willen hebben. (en het liefst internettoegang)
Even later zijn ook Leandro en Aletta wakker en met z'n drieën lopen we naar de waterkant, waar zij weer lekker het water in gaan en ik dit vanaf een (hotel)ligbedje aanschouw. Wat heerlijk zo 's morgens vroeg.
Hierna gaan we nog naar het zwembad waar ik wel kopje onder ga. Ondertussen komt Prospero er ook bij.
Jammer genoeg zit er niet een supermarkt dichtbij, dan hadden we snel wat kunnen kopen voor het ontbijt en hier kunnen opeten. Gelukkig hebben we geen van allen al echt honger en daarom blijven we tot uitchecktijd (11 uur) hier en zoeken onderweg wel naar een ontbijtgelegenheid.
Als we wegrijden, zien we niet onmiddellijk iets geschiktst en voor we het weten zitten we op de I75 South. Hier zien we een aankondiging voor een Subway bij de volgende afslag, en die nemen we dan maar, het is toch al weer half twaalf en we krijgen trek. Beneden bij de afslag aangekomen trekt een man in kokskleding onze aandacht, hij staat reclame te maken voor de brunch in het naastgelegen restaurant Bella Cucina.
We nemen er een kijkje, van buiten ziet het er niet echt uitnodigend uit, een beetje groezelig, en daarom gaat Prospero eerst even op onderzoek. Volgens hem ziet het er van binnen wel goed uit en we besluiten hier te gaan brunchen.
Eenmaal binnen is het fris en licht ingericht en is een buffet met ruime keuze aan Italiaanse gerechten en - altijd lekker - een saladebuffet, en een dessertbuffet. We zijn vroeg, ze zijn net gestart met de brunch, er zitten al wat mensen, maar langzamerhand druppelen er steeds meer binnen. Altijd leuk om mensen te bekijken, naast ons zitten van die echte bouwvakkers in werkkleding, maar ook zijn er hele families in het net die waarschijnlijk rechtstreeks uiteen van de velen kerken in de VS hier naartoe komen.
Het eten is prima, alles smaakt heerlijk, maar vooral de fresh made berry cheesecake crepes doen het bij ons goed.
Na deze heerlijke brunch tanken we nog even en draaien de snelweg weer op ("de kok" staat nog steeds buiten reclame te maken, pfff... en dat met 35 graden), met de bedoeling vandaag aan het begin van de Keys te overnachten.
Dat is nog een pittig eindje rijden, zo'n 260 miles ruim 4,5 uur. In Naples gaan we de snelweg af en stoppen bij een Starbucks voor een cappuccino en frappucino. Hier loggen we in op het internet (in het hotel van afgelopen nacht hadden we geen toegang), bekijken de mail en hotwire, of er mogelijk iets bij zit voor een overnachting vanavond. Niet veel keuze en als ik betterbidding raadpleeg besluiten we niet te gokken deze keer. Wel zie ik op de website van het Hilton op Key Largo een kamer voor $113 (AAAtarief). We boeken deze maar, dan hebben we in ieder geval een doel om naar toe te rijden. In m'n herinnering (weet niet zeker of dat klopt) waren er indertijd ook een hoop oude motels/hotels, type vergane glorie, op weg naar Key West, en daar hebben we geen zin in.
Na onze koffiestop rijden we via de US41 door het Big Cypres National Preserve richting Key Largo.
Na een kleine pauze, waarbij we kijken of we alligators kunnen spotten (niet dus), ga ik achter het stuur zitten, met Aletta naast me en Prospero en Leandro gaan samen achterin een film kijken.We maken een snelle fotostop voor het kleinste postkantoor in de VS, verder doen we niets in dit park, we rijden er alleen door, je kunt 2 scenic drives rijden maar daar hebben we niet zo'n zin in.
Ook hadden we nog in ons achterhoofd om de een airboattour in de Everglades te doen maar ook daar zien we vanaf, trekt ons ook niet zo. Daarbij is het ontzettend warm. Kortom we rijden in een stuk door naar de eindbestemming. De weg is scenic tot het einde van het Big Cyprus park, hierna wordt het saaier. We passeren een aantal indianennederzettingen en aan het eind US41 doemt er een groot wit gebouw op. We vragen ons af wat dit is, het blijkt een casino gerund door de indianen te zijn. Casino's zijn in bijna alle staten verboden in de VS, alleen de indianenreservaten vormen hierbij een uitzondering, hier worden casino's gedoogd.Hier buigen we af naar het zuiden, niet een bijzonder mooie route, alhoewel hier veel boomkwekerijen staan, dat is dan wel weer mooi om te zien al die palmen en andere exotische bomen/planten in keurige, gigantische rijen.
Tegen zevenen komen we aan bij het Hilton Hotel, we krijgen een mooie kamer, met een tweepersoons bed een een slaapbank voor de kinderen.
Na snel de spullen op de kamer gezet te hebben zoeken we het water op, we hebben het allemaal warm. Het hotel heeft een "strandje" en 2 zwembaden. De zwembaden liggen inmiddels in de schaduw en we gaan nog lekker even bij het strandje zitten en genieten van de zonsondergang.
Zodra deze weg is worden we gelijk gestoken door muggen, ik zelfs door m'n broek heen. We gaan snel naar de kamer, nemen een douche en gaan de deur uit om iets te eten. Er is niet veel te vinden en we eindigen bij de Burgerking, die op punt van sluiten staat, nog net kunnen we hier een hamburger scoren. Nouja ook goed. Bij terugkomst op de kamer zit ik nog ruim 3 kwartier aan de telefoon met een helpdesk omdat ik geen verbinding krijg met het internet. Ook de helpdesk krijgt mij, na allerlei opties uitgeprobeerd te hebben, niet online. Wat een slechte service, en dat voor zo'n hotel als dit. Afgelopen nacht hadden we ook geen acces maar oké dat was een hotel van een heel andere klasse.Na dit gedoe gaan we lekker slapen, de kinderen in een eigen "kamer", hun bed staat in een apart gedeelte met een eigen flatscreen, dat kunnen ze wel waarderen, en zij maken hier natuurlijk nog even gebruik van. Morgen op naar Key West.
